Banken kiezen voor eigen beleggingsfondsen

Je stapt naar je bank, in de hoop dat die je kan informeren over de verschillende beleggingsmogelijkheden cq. beleggingsfondsen voor jouw situatie. Of je neemt een abonnement op een financieel tijdschrift of krant omdat je objectief wil worden geïnformeerd over beleggen. Misschien bezoek je zelfs een beleggersbeurs, in de hoop dat je je een beeld kunt vormen van wat er zoal voor mogelijkheden zijn om te beleggen. Mijn ervaring is anders.

Over de banken kunnen we kort zijn. We horen keer op keer van onze abonnees dat ze bij navraag bij de bank over de beleggingsmogelijkheden als eerste werden gewezen op de eigen beleggingsfondsen van de betreffende bank. En wie vroeg naar de mogelijkheden van hoogdividend-beleggen en/of beleggen voor inkomen, werd meestal glazig aangekeken. Zelfs als je erbij vertelde dat dit voor Amerikanen de gewoonste zaak van de wereld is.

Beleggingsbeurs
Nee, dan maar een bezoek brengen aan de belangrijkste beleggingsbeurs in Nederland, de Beleggingsfair. Die biedt ieder jaar, naast de nodige stands, een keur aan sprekers.
Dat er voor de stands betaald moet worden door bedrijven, is genoegzaam bekend bij iedereen. Maar je zou verwachten dat de sprekerslijst op basis van objectieve criteria wordt samengesteld. Is het onderwerp interessant, weet de spreker er veel van, is er documentatie beschikbaar, enz?

Gezien het aantal abonnees op “Beter beleggen dan de bank” mag je veronderstellen dat hoogdividendbeleggen er dan ook thuishoort. Toen we afgelopen jaar onze diensten aanboden, werden die echter afgewezen. Niet omdat het onderwerp niet interessant zou zijn, maar omdat we niet bereid waren te betalen om een verhaal te houden over hoogdividend-beleggen.
En natuurlijk hebben er ook belang bij om onze naamsbekendheid te vergroten. Maar om sprekers nadrukkelijk te selecteren op grond van hun financiële bijdrage, voert ons toch echt te ver.

“Beleggers Belangen”
Nog bruiner bakt het “Beleggers Belangen” het. Het blad verschijnt wekelijks, al meer dan 60 jaar, volgens de website. Ruim 60 jaar hét merk voor onafhankelijk beleggingsadvies! staat vermeld op de website.

Helaas blijkt ook de onafhankelijkheid van “Beleggers Belangen” ver te zoeken. Zo vroeg de redactie van het tijdschrift onlangs of we mee wilde werken aan een artikel over (hoog)dividend-beleggen. Prima natuurlijk, en we stonden een journalist uitgebreid te woord. Na wederzijdse goedkeuring van het concept-artikel besloot de eindredactie van Beleggers Belangen echter op het allerlaatste moment het – door henzelf geschreven – artikel toch maar niet te plaatsen. Aanvankelijk was de reden wat onduidelijk, maar na een beetje aandringen liet de hoofdredacteur weten dat wij “te concurrerend” waren met dit artikel. Wat blijkt? Beleggers Belangen werkt met externe adviseurs die tegen betaling beleggingsadvies/training geven ook op het gebied van dividend-beleggen. En daarom zijn artikelen en nieuws van mogelijk concurreerde andere partijen niet gewenst.

De redactie van Beleggers Belangen voegde er tijdens ons gesprek nog wel aan toe dat we de weigering om het artikel te plaatsen als een compliment zouden moeten zien. We zijn kennelijk een geduchte concurrent. En dat klopt. Voor een abonnement van €279 op Beleggers Belangen een selectieve inkijk in de beleggingswereld, of voor minder dan de helft van dat bedrag een abonnement dat direct zijn vruchten afwerpt bij “Beter beleggen dan de bank”. De keus is aan de lezer.

Financieel Dagblad
Gelukkig zijn er ook media die wel objectief rapporteren over beleggingsmogelijkheden. Bijvoorbeeld het Financieel Dagblad. Die deed bij het verschijnen van het boek “Beter beleggen dan de bank” uitgebreid onderzoek naar deze nieuwe loot aan de beleggingsstam. En dat resulteerde in een uitgebreid en afgewogen artikel over hoogdividendbeleggen. Ook andere media schreven objectief over het hoogdividendbeleggen, nadat ze eerst de nodige achtergrondinformatie bij ons – en bij anderen – verzamelden. Het kan dus wel.